“In principe heb ik altijd een goed leven en altijd een baan gehad. Maar toch stond ik daar dan in eens, op straat. Van de Nachtopvang, naar de 24-uurs Opvang en nu een fijn eigen huisje en een fulltime baan in Almelo. Het leven kan raar lopen. Maar ik ben Humanitas Onder Dak, en in het bijzonder mijn begeleidster, ontzettend dankbaar.”
– Ronald
Ronald
“Ongeveer twee jaar geleden klopte ik aan bij de Nachtopvang in Almelo. Dat betekende dat ik overdag op straat leefde en ’s nachts een slaapplek had. Daar heb ik 5 weken gezeten. Daarna kwam ik bij de 24-uurs Opvang in Almelo waar ik een eigen kamer had en hulp kreeg. Hulp bij het inschrijven bij de gemeente, hulp bij het zoeken van een woning en het financiële gedeelte. Eigenlijk alle praktische zaken waar je tegenaan loopt. Na zeven maand kreeg ik een woning aangewezen, waar ik alweer langer dan een jaar woon. Ik zat toen nog wel in de ziektewet door allerlei tegenslagen die ik had gehad. Drie jaar geleden is mijn moeder overleden op Eerste Kerstdag en de volgende dag mijn schoonzus. En ik heb een dochter van 14, die ik al 13 jaar niet heb gezien. Toen ik hier mijn plekje had leek of alles ineens omhoog kwam, en werd het me allemaal te veel. Daarom heb ik een tijdje in de ziektewet gelopen. Na een paar maand ben ik begonnen met solliciteren. Ik solliciteerde als kok bij een bedrijf in Almelo, waar ik de volgende dag op gesprek kon komen en een paar dagen later al kon beginnen!
Ik kom oorspronkelijk uit Noord-Holland waar ik altijd heb gewerkt als kok. Vanuit daar ben ik doorgestroomd naar een hotel dat ik mocht runnen in Tubbergen. Maar dat ging na een jaar failliet. Via een kennis hoorde ik dat in Noorwegen ook koks werden gezocht dus toen ben ik naar Noorwegen gegaan. En het is ongelofelijk, ik kreeg na drie maanden te horen dat ook dat bedrijf failliet ging.
Toen ben ik terug gegaan naar Nederland. Maar ik had in Nederland mijn woning opgezegd en al mijn spullen weg gegeven. Dus daar stond ik dan, met alleen een tas kleding. Ik stond nergens ingeschreven dus ik kon niks. Ik voelde me machteloos. Zodoende kwam ik bij de Nachtopvang terecht.
Veel mensen hebben het vooroordeel dat cliënten van Humanitas Onder Dak allemaal alcohol en drugs gebruiken en de hele dag op straat hangen. Dat is niet waar. Ik heb wel een periode gehad dat ik erg veel dronk, in het begin toen ik mijn dochter niet meer zag, 13 jaar geleden. Maar ik heb zeven maanden in een afkickkliniek gezeten en sindsdien heb ik alcohol onder controle.
Eigenlijk gaat momenteel alles van een leien dakje. Mijn begeleidster komt twee keer per week langs om praktische zaken met me door te nemen zoals de post, financiële zaken en praten hoe het gaat. Als ik veel over mijn dochter nadenk kan ik altijd mijn verhaal kwijt, dat is prettig. Naast mijn begeleiding van Humanitas Onder Dak ben ik onder behandeling bij een psycholoog en psychiater. Maar nu ik deze baan heb gaat het eigenlijk al veel beter met me. Het zorgt voor structuur in mijn leven, ik heb een groot gedeelte van de dag iets te doen, en ik bouw sociale contacten op.
Af en toe een kleine tegenslag hoort erbij. Zoals vorige week het bericht dat ik een aantal maanden van dit jaar de ontvangen huurtoeslag moet terugbetalen, omdat ik een nieuwe baan kreeg. Gelukkig heeft mijn bewindvoerder een regeling getroffen om dit in etappes af te betalen. Waar ik het wel erg moeilijk mee heb is het niet zien van mijn dochter. Maar dit is een probleem dat ik moet parkeren. Mijn baan is een goed hulpmiddel dat zorgt voor afleiding.
In de periode van de Nachtopvang kreeg ik na een tijdje vrijwilligerswerk bij De Kringloop in Almelo. Hartstikke leuk werk. In mijn huis staan veel Afrikaanse houtwerken, die vind ik fantastisch. Ook allemaal van de Kringloop. Ik hou van Afrika. Voordat het slecht met me ging, ging ik elk jaar naar Gambia, ik ben echt verliefd geworden op dat land. Mijn doel is om als alles weer stabiel is terug te gaan naar Gambia!”
Humanitas Onder Dak is een organisatie op het terrein van maatschappelijke opvang, die vanuit humanistische grondwaarden hulp biedt aan personen die aansluiting bij de maatschappij zijn kwijtgeraakt of dreigen kwijt te raken.