“Ik zit vanaf eind 2016 bij Humanitas onder Dak. Daarvoor leefde ik vier maanden op straat en slapen deed ik in een natte verlaten woonboot vol met schimmel. Iemand vertelde mij over Humanitas Onder Dak, maar in eerste instantie weerhield schaamte mij om aan te kloppen.”
– Rick
Mijn naam is Rick. Ik zit vanaf eind 2016 bij Humanitas onder Dak. Daarvoor leefde ik vier maanden op straat en slapen deed ik in een natte verlaten woonboot vol met schimmel. Iemand vertelde mij over Humanitas, maar in eerste instantie weerhield schaamte mij om aan te kloppen. Ik ben uiteindelijk toch gaan kijken en de portier heeft me bij Barry gebracht, die hier bij de inloop mensen opvangt en begeleidt. Hij had in de gaten dat ik iemand was die de boel wel weer op wilde pakken.
De oorzaak dat er zoveel is misgegaan in mijn leven ligt in mijn jeugd. Ik werd thuis geestelijk en lichamelijk mishandeld. Daardoor is er bij mij een patroon ontstaan van draaien, liegen en manipuleren. Om niet gekwetst te worden, heb ik mijzelf dat als kind aangeleerd. Het werd een ingesleten gewoonte waar ik in m’n latere leven mee doorging. Daar ben ik uiteindelijk op stuk gelopen. Ik leefde en werkte stug door, ook al zat er diep in mij die pijn. Ik drukte alles weg.
Ik werkte in de textiel en heb ook in de metaalbranche gezeten. Na een reorganisatie bij het textielbedrijf, waar ik vijftien jaar werkte, werd ik ontslagen. Via een uitzendbureau kwam ik weer in de textiel terecht, maar ik kreeg een ongeluk. Ze misbruikten me eerst om mensen op te leiden, maar toen ik te lang in de ziektewet zat naar hun smaak, kon ik opstappen. Thuis ging het ook niet goed. Ik heb zelf geen kinderen, maar met de kinderen van mijn vrouw ging het niet. Er was veel agressie naar mij toe. Door alles bij elkaar kreeg ik een black out. Ik wist niet meer wat ik deed. Dan kom je jezelf tegen, je bent met alles klaar. Eigenlijk wil je niet meer, want je hebt het gevoel dat toch alles mislukt.
Door die black out kwam ik bij Mediant. Een psychiater en een persoonlijkheidsonderzoek wezen uit dat ik ADD met PTSS had, versterkt door de mishandelingen in mijn jeugd. Ergens diep in mij zit een put waar nog heel veel in zit. Het zorgt ervoor dat ik steeds weer in hetzelfde patroon verval. Toen ik dat begreep, wilde ik het doorbreken. Daar werk ik nu aan met COS (Centrum voor Ontwikkelingsstoornis). Dat heb ik zelf aangevraagd.
Bij Humanitas vroegen ze wat ik graag wilde doen. ‘Toneelspelen,’ zei ik. ‘Ga het maar opzetten,’ zeiden ze. Ze hadden niet verwacht dat het van de grond zou komen, maar ik heb een aantal mensen binnen Humanitas, ook jongeren, bij elkaar gebracht. Het toneelstuk ‘Uit de Goot’ hebben we zelf geschreven en gespeeld. Daarin lopen mijn leven en de levens van de andere spelers in elkaar over. We houden in ons stuk de mensen een spiegel voor. De intentie was om de hulpverlening en de gemeente te laten zien dat door hun trage werkwijze en het langs elkaar heen werken mensen op straat terecht komen terwijl het niet nodig is.
Ik had niet gedacht dat het zoveel zou losmaken. Als mensen mij daarvoor de credits geven, word ik emotioneel. Ik ben altijd afgekraakt. Dit bewijst dat ik wat kan, maar we hebben het echt met elkaar gedaan. We zijn als groep heel hecht geworden, we hebben samen gehuild en gelachen en allemaal meer zelfvertrouwen gekregen. Wat we hebben neergezet, betekent heel veel voor mij. Ik voel me omgeven door warmte, ik heb hierdoor echte vrienden gekregen.
Wat ik verder zou willen doen? Doorgaan met toneel en ik wil graag in de zorg. Vooral om jongeren, die in dezelfde situatie verkeren als ik en tegen dezelfde problematiek aanlopen, handvatten te geven om het beter te doen. Als ik daaraan kan bijdragen, ben ik tevreden.
Humanitas Onder Dak is een organisatie op het terrein van maatschappelijke opvang, die vanuit humanistische grondwaarden hulp biedt aan personen die aansluiting bij de maatschappij zijn kwijtgeraakt of dreigen kwijt te raken.